De ene zijn dood is de ander zijn brood

” De ene zijn brood is de ander zijn brood”

In mijn geval is dat dus echt zo. Hoe vaak krijg ik het niet te horen, meestal goed bedoeld natuurlijk . Wat kost een uitvaart veel. “ja , daar ben ik het wel mee eens hoor”.

Maar sta je er wel eens bij stil wie er allemaal van eten?

Dat ben ik niet alleen, maar ook de kist moet betaald worden . En de kistenmaker, en waar komt het hout vandaan? Ja ook de houthakkers eten er van mee.

Dan heb je nog de koeling voor het opbaren. Thuis is dat de koelplaat, die moet ook nog onderhouden worden. Maar in een uitvaartcentrum heb je nog meer onderhoud, van de koelcel, de opbaarkamers, de andere ruimtes en ook nog de huur, elektra en personeel. En wat dacht je van de grafdelver, crematoria met personeel, ovenonderhoud en de ruimtes, ook hebben we nog te maken met het milieu, waar we aan moeten bijdragen. Dan hebben we nog het vervoer, die auto’s rijden ook niet vanzelf en zijn niet goedkoop in de aanschaf. Dan de mensen van de verzorging, wie dat dan ook doet, deze hebben een opleiding nodig en materialen, die zitten allemaal in een busje wat ook nog eens onderhouden wordt, en wat denk je van verzekeren en belasting van de voortuigen, maar ook van al deze mensen.

Ook wordt er een kaart gedrukt, advertentie geplaatst , bloemen gekozen, aangifte bij de gemeente gedaan, de verzekering ingelicht, gepland en uitgevoerd,  koffie geschonken, broodjes of cake gebakken enzovoort.

Al deze mensen worden betaald voor het werk wat ze doen, en we doen het allemaal met maar één doel. Een zo mooi en respectvol afscheid voor degene van wie u houdt. En ja, deze dood is ons brood! Maar met liefde verdiend.

Dit delen: